Dywany europejskie

Produkcja dywanów europejskich odbywała się głównie we Francji, Anglii, Hiszpanii i Irlandii.

Dywany orientalne zaczęły trafiać do Europy po krucjatach w XI wieku. Do połowy XVIII wieku były stosowane głównie jako ozdoby ścian i stołów. Od początku XIII wieku, dywany orientalne pojawiają się na różnych malowidłach pochodzących między innymi z Włoch, Anglii i Francji. Dywany z wzorami indo-perskimi zostały wprowadzone do Europy przez firmy holenderskie, brytyjskie i francuskie w XVII i XVIII wieku.

Dywany francuskie

Francuska produkcja ręcznie tkanych dywanów rozpoczęła się w roku 1608 z inicjatywy Henryka IV. Za wzór służyły dywany tureckie, a przy tkaniu dywanów stosowano węzły symetryczne.

Muzeum Luwru w Paryżu, w którym wystawia się wiele kolekcji doskonałych dywanów.

W roku 1628 produkcja została przeniesiona poza Paryż do zamkniętej fabryki mydła, od której pochodzi nazwa Savonnerie. Wczesne produkcje nazywane są często dywanami Ludwika XII, co jest błędną nazwą, gdyż były one produkowane za wczesnych rządów Ludwika XIV. Dywany były zdobione kwiatami, często w wazach lub koszach, występowały też motywy militarne i architektoniczne. Wzory pochodziły z holenderskich i flamandzkich obrazów i tekstyliów. Najbardziej znane z dywanów Savonnerie, w liczbie 105, to te wykonane dla "Grande Galerie" i "Galerie d'Apollon" w muzeum Luwru. Okres świetności wytwórni Savonnerie przypada na lata 1650 - 1789. W roku 1826 produkcja została przeniesiona z Savonnerie do Gobelins w Paryżu, królewskiej fabryki wytwarzającej tapiserie. Miało to miejsce podczas Rewolucji Francuskiej i jakość dywanów znacznie spadła w tym okresie. Produkcja dywanów w mieście Aubusson rozpoczęła się w roku 1743 w małym, prywatnym warsztacie. W Beauvais ręcznie tkane dywany były wytwarzane w latach 1780 - 1792. Dywany te były kopiami wzorów tureckich, prostszymi odmianami stylu Savonnerie. Obecnie we Francji nie prowadzi się godnej odnotowania produkcji ręcznie tkanych dywanów, ale style Savonnerie i Aubusson są kopiowane w takich krajach jak Chiny, Indie i Pakistan.

Słynny most Tower Bridge w Londynie, Anglia.

Dywany angielskie

Technika tkania dywanów dotarła do Anglii na początku XVI wieku. Większość wytwórni dywanów mieściło się we wschodniej Anglii w okolicach miasta Norwich w XVI i XVII wieku. Styl tych dywanów był inspirowany wzorami anatolijskimi i indo-perskimi. Podobnie jak w wytwórniach francuskich, stosowano węzły symetryczne. Do dziś przetrwało niewiele dywanów z tego okresu, a te, które istnieją, są własnością prywatną i pochodzą z Exeter, Moorfield i Axminster. Zarówno w Exeter jak i w Moorfield pracowali dawni tkacze z wytwórni Savonnerie we Francji. Niektóre dywany z Axminster były tkane z brązowym tłem i motywami ptaków.Angielskie dywany kojarzone będą zawsze z miastem Kidderminster w hrabstwie Worcestershire, które było sercem angielskiego przemysłu dywanowego przez całą rewolucję przemysłową.

Katedra w Kadyksie, południowa Hiszpania.

Dywany hiszpańskie

Historia wytwarzania dywanów w Hiszpanii sięga X wieku. Pomiędzy VIII a XII wiekiem Hiszpania podbiła muzułmańskich Maurów, którzy wprowadzili do kraju sztukę tkania dywanów. Skutkiem tego, dywany hiszpańskie pozostawały pod silnym wpływem muzułmańskich wzorów, stosowanych w połączeniu z europejskimi motywami, takimi jak na przykład symbole chrześcijańskie. Najwcześniejszy, wciąż istniejący dywan hiszpański to tzw. Dywan z Synagogi, pochodzący z XIV wieku. Wzory w owym czasie były geometryczne, jednolite, pokrywające całość powierzchni dywanu z elementami historii chrześcijańskich rodzin hiszpańskich. Wiele z dywanów wytwarzanych w XV wieku miało motywy zaczerpnięte z dywanów tureckich. Szesnastowieczne wzory hiszpańskiego renesansu były inspirowane jedwabnymi tekstyliami. Najpopularniejsze motywy zawierały girlandy i owoce granatu. W XVIII i XIX wieku kopiowano styl francuskich dywanów Aubusson i Savonnerie. Obecnie Hiszpania jest jednym z niewielu krajów europejskich, w którym wciąż tka się dywany, nawet jeśli odbywa się to na małą skalę. Dywany te są dosyć drogie i dobrej jakości. Prowadzona jest też niewielka produkcja dywanów w stylu marokańskim.

Dywany irlandzkie

Produkcja dywanów irlandzkich faktycznie rozpoczęła się w roku 1898, kiedy szkocki robotnik tekstylny Alexander Morton rozpoczął wytwarzanie dywanów na zachodnim wybrzeżu Irlandii. Dywany te były później znane jako dywany Donegals, zgodnie z orientalną tradycją nazywania dywanów od miejsca ich pochodzenia. Podczas recesji wiele fabryk zostało zamkniętych, a produkcja została utrzymana w pierwszej fabryce w Killybegs. W roku 1954 firma została sprzedana irlandzkiemu konsorcjum Donegal Carpets Ltd, a produkcja była kontynuowana do roku 1987, kiedy fabryka została zamknięta. Niemniej, w roku 1997 mieszkańcy Killybegs uzyskali zgodę na ponowne otworzenie historycznej fabryki. Produkcja ruszyła w roku 1999 ze wsparciem rządu Irlandii. W Killybegs produkuje się dziś dywany dla klientów z Wysp Brytyjskich. Dywany są wytwarzane na zamówienie, w nietypowych rozmiarach, z wzorami określonymi w zamówieniu, często abstrakcyjnymi.

Polub i udostępnij:

Ta strona została nagrodzona za wartościową treść: