Narzędzia ręczne

Przy produkcji dywanu używa się wielu narzędzi. Poza wspomnianymi wcześniej warsztatami tkackimi, stosowane są również mniejsze narzędzia ręczne.

Grzebyk - nazywany też czasem widelcem, zazwyczaj wykonany z drewna lub metalu. Używany do ubijania węzłów i nici wątku w rzędach po wykonaniu kolejnego rzędu węzłów w dywanie. Grzebyk jest przesuwany wzdłuż nici wątku i ubija węzły w rządek.

Ten rodzaj grzebyka jest wykonany w całości z metalu i jest używany w przypadku lepszych i gęściej tkanych dywanów, takich jak Isfahan i Nain.

Nożyce - wykonane w specjalny sposób z metalu. Używane są do ucinania nici włosia po wykonaniu jednego lub kilku rzędów węzłów.

Nóż z haczykiem - nóż ten pełni dwie funkcje; stosowany jest do przeciągnięcia przędzy między nićmi osnowy, a następnie do jej przycięcia.

Wrzeciono - używane do ręcznego przędzenia wełny zazwyczaj składa się z ostrza do którego doczepiona jest nasadka (krążek) stabilizująca wrzeciono i nadająca mu bezwładność niezbędną do utrzymania w ruchu obrotowym. Wrzeciono, obracając się, skręca wełnę w nici przędzy.

Szczotka - proste narzędzie składające się z małych metalowych kolców przyczepionych do miękkiej podkładki. Używana do szczotkowania wełny i nici dywanu podczas produkcji i napraw.

Wzorzec - przy wytwarzaniu dywanów w warsztatach rzemieślniczych wzór jest rysowany na papierze milimetrowym, gdzie każda kratka odpowiada pojedynczemu węzłowi. Tkacz tka dywan dokładnie według wzorca, dobierając odpowiednie kolory nici. Stosowanie wzorca pozwala na uzyskanie precyzyjniej wykonanego dywanu. Czasem stosowany jest również w nieco lepszych dywanach ludowych. Wzorce nazywane są również talim.